تغذیه و آبیاری گل داودی
بنابراین نتیجه گیری شد که افزایش co2 موجب کاهش در نسبت N+K)/Ca) و افزایش در مقدار نشاسته و قند در برگها و ساقه می گردد و این عامل بطور موثری موجب طولانی تر شدن عمر پس از برداشت گلهای شاخه بریده گردیده است.
1-2-2-1- ازت:
سطوح بهینه ازت در برگهای تازه بالغ شده داوودی 4.5-6 درصد وزن خشک می باشد. سطوح زیر 2 درصد باعث علائم کمبود جدی ازت شامل برگهای جوان کوچکتر از ابعاد معمول، میانگره های کوتاه شده، رنگ سبز کم رنگ و کلروز برگی بویژه در برگهای پایینی دیده می شود(شکل1،2و3).
١- کلروزيكنواخت برگهای پایینی تا نكروزشدن بوسيله كمبود ازت(تصویر سمت چپ وگیاه سالم (تصویر سمت راست).در مراحل پیشرفته رنگ قرمز و نقاط نكروزه قرمز رنگ نزدیک حاشیه های برگهای پائینی توسعه یافته و سپس به برگهای بالای گیاه انتقال می یابد.ممكن است لبه برگها به سمت پایین برگردد و برگهای پائینی سرانجام از بین می رود و توسعه شاخه های جانبی کاهش می یابد. گلدهی به تاخیر افتاده و اندازه گلچه کاهش می یابد. زیادی ازت نیز باعث شکنندگی برگها در برخی ارقام می شود.
۲- گیاه سالم (سمت چپ وگیاه دارای علایم سمیت آمونیم (سمت راست). برگهای تحت تاثير سميت آمونیوم، بصورت متورم وپژمرده شدن ثانويه مشخص می شود.
داودی نیاز به مقادیر بالایی ازت دارد لذا تامین ازت طی هفت هفته اول رشد امری بسیار حیاتی است و جبران بعدی آن نیز نمی تواند کیفیت از دست رفته گل را ترمیم نماید. در حدود ۸۰ روز اولیه پس از کاشت در بستر، گیاه از سرعت رشد زیادی برخوردار بوده و نیاز به ازت در سطحی بسیار بالاست. زمانيكه قطر كل به ۱ / ۵-۱ سانتیمتر رسید لازمست از مصرف ازت خودداری گردد و از این مرحله به بعد تنها كل رشد کرده و مواد غذایی معدنی از برگها به گل در حال جابجایی می باشد. بیشترین مصرف ازت توسط گیاه ۸۰-۷۰ روز بعد از کاشت می باشد. در زمان بلوغ ۲۳-۲۰ درصد از ازت موجود در گیاه در گل تمرکز می یابد. بعنوان نمونه در یکی از ارقام داودی ( Albatross) میزان جذب ازت خالص در دهه های اول الی یازدهم اززمان کاشت به ترتیب به میزان
6.42،8.02،11.76،32.08،19.25،10.70،4.54،3.21،2.14،134،0.54 درصد از کل ازت ( ۱۸۷ گرم ازت در 10.79 متر مربع) میباشد. مصرف کود ازته تا میزان ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار موجب افزایش ارتفاع گیاه، طول ساقه و تعداد گلها در واحد سطح شده است که قدر مسلم میزان ازت مصرفی بستگی به مقدار مواد آلی و ازت موجود درخاک و روش مصرف کود دارد.تقسيط مصرف ازت بصورت 60 کیلوگرم در هکتار در ابتدای کاشت و نصف این مقدار زمانیکه غنچه گل ظاهر می شود، توصیه گردیده است.
با توجه به توزیع جذب ازت در مراحل مختلف رشد گیاه، به جهت افزایش راندمان جذب می توان ازت را بصورت سرک و یا محلول در آب آبیاری تقسيط نموده و یا از کودهای از ته دیر آزاد شونده نظیر اوره فرم آلوئيد قبل از کاشت در مواقعی که شستشوی عناصر غذایی در بستر گیاه زیاد بوده وهزينه تقسيط كود بالا است، استفاده نمود.
این کود در درجه حرارتهای نسبتا بالا، ۳۵-۲۵ درصد از ازت خود را طی سه هفته و۵۰-۳۵ درصد را طی 6 هفته و ۷۰-۹۰ درصد را تا قبل از 6 ماه آزاد می سازد و تنها بين 10-6 درصد ازت به سرعت قابل جذب می باشد.در تحقیقی که بر روی داودی كلدانی صورت گرفت افزایش غلظت مصرف ازت بالاتر از ۵۰ میلی گرم در لیتر در آب آبیاری تاثیر مثبتی بر ارتفاع گیاه، قطر كل، تعداد روز تا گلدهی و ماندگاری کل نداشته است. مصرف ازت تنها به فرم نیتراتی موجب 4 روز گلدهی دیرتر و افزایش ماندگاری گل نسبت به وضعیتی که ازت مصرفی، هم به فرم نیتراتی و هم آمونیاکی و یا تنها آمونیاکی است گردید.
البته غلظت کود در آب آبیاری بسته به مقدار اولیه ازت در خاک و میزان شستشوی عناصر غذایی و تصفيه آن در هر آبیاری دارد. معمولا در خاکهای شنی ممکن است غلظت 600-400 میلی گرم در لیتر از کودهای مختلف مثل ازت و پتاسیم مجموعا نیاز باشد. در خاکهای متوسط تا سنگین غلظت ۱۰۰ppm ازت یا پتاسیم هر کدام بصورت جداگانه احتمالا كافی خواهد بود، معمولا ۲۱۰ میلی گرم در لیتر ازت همراه آب آبیاری هر ۳-۲ هفته يكبار تا ظهور رنگ کل در غنچه مصرف می شود.
در انتهای دوره رشد پس از ظهور رنگ کل کوددهی ازت و یا پتاسيم قطع می شود مگر اینکه خاک از نظر تغذیه این دو عنصر بسیار فقیر باشد که در این صورت بهتر است با کود نیترات پتاسيم (نصف مقدار توصیه شده) دوره داشت گیاه را به پایان برسانیم. جهت تغذیه مناسب ازت در داودی نیاز به ۹۹-۵۰ قسمت در میلیون ازت نیتراته در خاک می باشد. در اینجا بعنوان نمونه نحوه محاسبه غلظت ۲۰۰ میلی گرم در لیتر ازت (N) و پتاسیم ( K20) را از منابع کودی نیترات آمونیوم (دارای حدود ۳۰ درصد ازت) و سولفات پتاسيم (دارای ۵۰ درصد اکسید پتاسیم برای روش کود آبیاری توضيح داده می شود.
۱) محاسبه ازت (N):
گرم نیترات آمونیوم 571 = 200/35*100
۲) محاسبه پتاسيم (K20):
گرم سولفات پتاسیم 400=200/50*100
۳) اگر به میزان ۵۷۱ گرم نیترات آمونیوم و 400 گرم سولفات پتاسيم را درهزار لیتر آب حل نماییم، غلظت ۲۰۰ میلی گرم در لیتر (قسمت در میلیون) ازهر عنصر را خواهیم داشت. جهت سهولت کار می توان این مقدار کود را در پنچ لیتر آب حل نموده و سپس هر قسمت از کود را با ۲۰۰ قسمت آب رقیق و مورد استفاده قرار داد.
۲ – ۲ – ۲ – ۱- پتاسیم :
سطوح بهینه پتاسیم در برگهای تازه بالغ به میزان8-3.5درصد وزن خشک می باشد. مقادیر کمتر از 2.7 درصد موجب علائم کمبود جدی می شود (جدول یک) . در گیاهان دارای کمبود، پتاسیم از برگهای پیرتر به برگهای جوانتر انتقال می یابد. علائم کمبود در مراحل اولیه با کلروز حاشیه برگهای میان ساقه ها آغاز می شود. هنگامیکه علائم کمبود پیشرفت می کندعلاوه بر کلروز حاشیه برگی، توسعه نقاط نکروزه شده بر روی برگهای پائینی مشاهده شده و برگها لوله می شوند.
این علائم به برگهای بالائی گسترش می یابد. نقاط کلروزی علاوه بر حاشیه برگهای جوان، برگهای میانه ساقه را نیز مبتلا نموده و ممکن است به میانه رگبرگها نیز توسعه یابند. شبيه آنچه که در کمبود آهن مشاهده می گردد، ساقه ها ضعیف، درازو باریک و کج و معوج هستند. هنگامیکه مقدار پتاسيم برگ کمتر از حدود0.5 درصد برسد نقاط نکروزی افزایش یافته و ممكن است برگهای پائینی کاملا نكروزه شوند و سیستم ریشه محدود و بر اساس برخی گزارشات شدت رنگ گل کاهش یابد.
همانگونه که در بخش ازت توضيح داده شد، بسته به شرایط خاک بطور متوسط حدود ۲۲۰ (۲۷۵-۲۰۰) میلی گرم در لیتر در طول رشد هر ۳-۲ هفته يكبار در آب آبیاری تا زمان ظهور رنگ کل مصرف می شود. بطوریکه در طول دوره رشد حداقل غلظت ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم خاک پتاسيم قابل استفاده را داشته باشیم. چنانچه میزان پتاسیم قابل جذب خاک در حدود 400-250 قسمت در میلیون باشد برای رشد داودی کافی است.
در آزمایشی که بر روی داودی با استفاده از منابع و مقادیر پتاسيم در ایستگاه ملی تحقیقات گل و گیاهان زینتی محلات با بافت لوم شنی و ۱۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم پتاسیم قابل جذب صورت گرفت مصرف پتاسیم (K20) به میزان ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار موجب افزایش ارتفاع شاخه گل دهنده، قطر ساقه گل، تعداد شاخه گل، عمر پس از برداشت، وزن تر و وزن خشک به ترتیب3.98، 18.7،4.24،0.139، 14.7، 14.7 درصد نسبت به شاهد شد.
در هندوستان مصرف کلرید پتاسیم بصورت کود پایه قبل از کشت داودی به میزان ۳۳۰ کیلوگرم در هکتار توصیه شده است. در تحقیقی دیگر در آزمایشی مزرعه ای در غرب هندوستان مصرف ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار پتاسيم (K20) موجب افزایش ارتفاع بوته و تعداد گلها در واحد سطح همراه با مصرف ازت شد.
بررسی در میزان جذب عناصر ماکرو در طول دوره رشد دو رقم داودی درهر دو هفته یکبار نشان داد که با توجه به بالاترین میزان جذب پتاسیم در بين عناصر بایستی توجه ویژه به مصرف پتاسیم در شرایطی که میزان پتاسيم خاک ناکافی باشد، مبذول داشت.
۳ – ۲ – ۲ – ۱ -فسفر:
میزان بهينه فسفر در برگهای تازه بالغ داودی به میزان1.2 -0.4 درصد وزن
خشک می باشد، مقدار کمتر از 0.29 درصد فسفر موجب بروز علائم کمبود شدید در گیاه می گردد. علائم اولیه کمبود فسفر در داودی ریز برگی برگهای جوان و سوزنی شكل شدن گوشه های برگ که در نهایت موجب دوکی شکل شدن برگها می شود. در نهایت برگها به رنگ سبز متمایل به خاکستری رنگ و کند رشد گردیده، رشد جوانه های جانبی متوقف شده و در مراحل بعدی کمبود، حالت کلروزه، نکروزه شدن حاشیه برگها و از بین رفتن برگهای پائینی را بدنبال دارد(شکل 4). فسفر در رشد ریشه و رسیدن داودی نقش کلیدی دارد. مصرف فسفر لازم است بر اساس آزمون خاک و نوع رقم آن باشد ولی در صورت عدم امکان تجزیه خاک مصرف ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار فسفر خالص (P2O5) در هندوستان توصیه گردیده است.
4- گیاه سالم (تصویر سمت چپ) وگیاه با علايم اوليه كمبود فسفر (تصویر سمت راست)؛ اثر کمبود فسفر به صورت کوتولگی شدید برگها و تیرگی بیشتر از حد طبیعی برگها مشاهده می شود. در مراحل نهایی كمبود فسفر بعد از تیرگی برگهای پایینی و کلروزبصورت نكروزه در می آیند.
۲ – ۲ – ۱ – 4 -كلسيم :
سطوح بهينه كلسيم در برگهای تازه بالغ 4.0 -1.5 درصد وزن خشک می باشد. میزان کمتر از 0 / 4 درصد موجب علائم کمبود جدی در گیاه می گردد از جهت اینکه کلسيم جزء ساختمانی گیاهان محسوب می شود، عنصري غيرمتحرک در گیاه است و بدین سبب اندامهای رویشی جدید به سرعت تحت تاثیر کمبود آن قرار می گیرند، علائم کمبود اولیه شامل برگهای کلروزی با شکل نامنظم، کوتاه و کم شدن رشد گیاه می باشد (شكله).
5- كمبود كلسيم. برگهای با الگوی غير مشخص کلروزه شده و بعضا بصورت ناقص (در بعضی موارد بصورت نواری (تصویر سمت راست).
سپس در مدت کوتاهی نقاط قهوه ای در حاشیه برگهای تحت تاثیر واقع شده، ظاهر می گردد. بزودی سراسر حاشیه برگها برونزه شده و لبه برگها به سمت پائین بر می گردد. رشد در گیاهان دارای کمبود، متوقف گردیده، ریشه ها از بین می روند و پژمردگی ممکن است ایجاد شود. ریشه های جديد حاصل شده پهن، کوتاه و قهوه ای هستند. در طی مراحل کمبود، محور انتهائی شاخساره های جوان و مناطق وسیعی از برگهای بالایی می میرد و نقاط خشک شده آن به صورت بنفش رنگ در می آید.
برگهای زنده مانده به رنگ تاریک مات و به طرف پائین و داخل فنجانی شکل می گردد. نقاط کلروزه سرانجام در برگهای میانی ساقه توسعه می یابد. در زمان گلدهی در گیاهان دارای کمبود، محلهای وسیعی از پهنک برگ، نزدیک دمبرگ برگهای بالائی نکروزه و به رنگ قهوه ای تا قهوه ای سیاه در می آید، قسمتهایی از بافت ساقه در نزدیکی گل یا در پایه آنها نیز می میرد. در این وضعیت گلها مستعد آسيب و سوختگی ناشی از گرما می باشند.
مصرف کلسيم بطور کلی دربستر گیاه وابسته به pH آن می باشد. در بسترهایی که pH كمتر از مقدار مناسب آن می باشد با استفاده از آهک کشاورزی و در بستر کاشت دچار کمبود کلسیم از گچ برای رفع کمبود کلسیم استفاده می گردد. در مواقعی که كمبود كلسيم ناشی از مسائل فیزیولوژیکی در گیاه باشد می توان از محلولپاشی کلرید کلسیم یا نیترات کلسیم به غلظت ۰-۳ در هزار بر روی برگها استفاده نموده، افزایش کلسیم در بستر کاشت موجب افزایش کیفیت گلهای داودی گردیده است.
تغذیه و آبیاری داودی
۵ – ۲ – ۲ – ۱- منیزیم :
میزان بهینه منیزیم در برگهای تازه بالغ شده 0.5 تا 1.5 درصد وزن خشک می باشد. میزان کمتر از ۰ / ۵ درصد موجب بروز علائم کمبود شدید در گیاه گردیده و اغلب حاشیه برگهای پائینی نکروزه می شود. کلروز به سرعت بين رگبرگهای برگهای پائینی و میانه ساقه توسعه می یابد و نقاط زرد روشن ممکن است نزدیک به سفید یا قرمز ارغوانی تغییر رنگ دهند (شکل 1). این علائم به سرعت به برگهای بالائی ساقه ولی با شدت کمتر، انتقال می یابد. لبه برگهای تحت تاثیر کمبود منیزیم به سمت پائین پیچیدگی می یابد. حاشیه برگها دچار کمبود جدی به صورت نقاط قهوه ای قرمز رنگ در می آید. در این گونه، گیاهان كوچكتر از معمول می باشند. مطالبی که در ارتباط با تامین كلسيم گفته شد، در اینجا نیز صدق می کند.
در صورت کمبود منیزیم در گیاه از کود سولفات منیزیم و یا محلولپاشی آنبر سطح برگها می توان استفاده نمود، بویژه در بسترهای کشت بدون خاک چنانچه از گچ بعنوان منبع کلسیم استفاده شود برای تامین منيزيم از كود سولفات منیزیم استفاده می گردد.
۹ – ۲ – ۲ – ۱ -گوگرد :
میزان بهینه گوگرد در برگهای تازه بالغ شده از0.30 تا0.75 درصد وزن خشک گزارش شده است، علائم کمبود جدی گوگرد در مقادیر کمتر از 0.25 درصد، مشاهده می گردد. مقادیر گوگرد و سولفات در گیاهان هیچکدام به عنوان یک شاخص کمبود مطرح نشده است، چون تغييرات سالانه میزان گوگرد گیاهان در یک منطقه خیلی بیشتر از مقادیر کمبود و کفایت آن است.
در مقابل نسبت ازت به گوگرد در گیاهان (در برگها به تنهایی یا کل گیاه) معیار بهتری برای تشخیص کمبود و یا كفایت گوگرد در گیاه می باشد اولین علائم کمبود گوگرد در برگهای جوان بصورت کلروز روشن (به استثناء نوک برگها) مشاهده می شود و پیشرفت آن همراه با قهوه ای و زرد شدن ریشه ها می باشد. علائم پیشرفته کمبود به صورت نقاط رنگی قهوه ای متمایل به قرمز در حاشیه برگهای پائین ظاهر می گردد که بعدا در سر تا سر برگ غالب می شود. این نقاط بویژه در زیر لبه برگها قابل تشخیص می باشد، گوگرد بصورت سولفات قابل استفاده گیاهان می باشد.
سولفات بصورت بنیان در بسیاری از کودهای شیمیایی وجود دارد از اینرو کمبود آن کمتر رایج می باشد. گوگرد را می توان از منبع کودهای گوگردی (گوگرد عنصری) نیز استفاده نمود که در آب قابل حل نمی باشد و پس از مصرف مدت زمانی لازم است تا گوگرد توسط باکتریهای تیوباسيلوس تبدیل به سولفات گردد تا قابل استفاده برای گیاه شود. در این مواقع بسته به میزان کمبود، میتوان ۳۰۰-۳۰۰ کیلوگرم در هکتار گوگرد عنصری استفاده نمود. ازاثرات مثبت مصرف گوگرد پس از اکسید شدن بعلت خاصیت اسیدی آن این است که موجب کاهش pH در خاکهای آهکی می گردد.
در کشت داودی بصورت هیدروپونیک علائم کمبود گوگرد بصورت انشعابات کم ریشه زودتر پیر شدن گیاه، زرد شدن برگهای جوان و قرمز شدن حاشیه برگهای پیرتر گزارش شده است. در گیاهانی که گوگرد دریافت نمی نمایند، برگهای کوچکتر و ساقه های کوتاهتری تشکیل شده و تاخیر در شروع گلدهی، محدودیت در توسعه گلها و تولید گلهای غیر قابل فروش را بدنبال دارد.
۳ – ۲ – ۱ – نقش عناصر ریزمغذی :
تغذیه و آبیاری داودی
میزان مصرف عناصر ریز مغذی در کشورهای با کشاورزی پیشرفته ،حدود 4-2 درصد كل كود مصرفی است. این مقدار در کشور ما ناچیز و حدود ۲ گرم برای هر تن کود مصرفی است. در خاکهای آهکی در مقایسه با خاکهای اسیدی ، کمبود این عناصر ریز مغذی بیشتر مطرح می باشد. تغذیه مناسب گیاه برای تولید موفقیت آمیز محصولات باغی از جمله گلکاری ضروری می باشد. با توجه به اینکه گلکاران به سوی استفاده از بسترهای مصنوعی تمایل داشته و این بسترهای مصنوعی فاقد عناصر غذایی می باشند. مصرف بهینه این عناصر ریز مغذی اهمیت بیشتری پیدا می کند، چراکه مصرف بیش از اندازه هریک از عناصر ریزمغذی باعث کاهش جذب یک یا چند عنصر ریز مغذی دیگر می گردد.
بنابراین استفاده از کودهای دارای این عناصر با توجه به تجزیه خاک ، گیاه و همچنین رقابت این عناصر با یکدیگر صورت می گیرد. جدول زیر رقابت عناصر ریز مغذی و تاثير آنها در کاهش جذب سایر عناصر را بصورت عمومی برای گیاهان نشان می دهد جدول 4 – کاهش جذب عناصر توسط گیاه بر اثر زیادی برخی عناصر در خاک. مقدار بیش از اندازه عنصر در | کاهش جذب عنصر در گیاه سطوح عناصر غذایی داده شده در جدول شماره یک برگهای تازه بالغ به گونه ای است که حداقل مقدار آن عنصر بیشتر از سطح کمبود بوده و حداکثر آن كمتر از مقدار سمیت عنصر می باشد. علائم کمبود یا زیادی عنصر بسته به نوع واریته داودی، مرحله رشد و شرایط محیط متفاوت است.
۱ – ۳ – ۲ – ۱ – آهن (Fe)
مقدار مناسب سطح آهن در برگهای کامل جديد ۱۰۰ – ۳۰۰ppm می باشد. سطح پایین تر از ۳oppin باعث بروز علائم کمبود جدی ، شامل پیشرفت سریع کلروز بین رگبرگی در برگهای جوان و رشد کند می گردد. در مراحل پیشرفته ، کلروز تا سفید شدن تقریبی کل برگ توسعه پیدا کرده و گلدهی به تاخیر می افتد (شكل ۷ و ۸). جهت رفع کلروز کمبود آهن از کودهای معدنی وآلی میتوان استفاده نمود. کودهای معدنی از جمله سولفات آهن را بهتر است همراه با کودهای آلی استفاده نمود. چنانچه بستر کاشت در زمین اصلی که در کشور ما غالبا دارای خاکهای آهکی می باشد ، بهتر است از کودهای کلاته با بنیان EDDHA مانند سكوسترين آهن در بستر استفاده نمود وکودهای کلاته با بنیان EDTA را بصورت محلولپاشی بکار برد.
تغذیه و آبیاری داودی
۲ – ۳ – ۲ – ۱ – منگنز (MIn):
سطح مناسب منگنز در برگهای کامل جديد۵۰ – ۳۰۰ppm می باشد. سطوح کمتر از ppm4 باعث بروز علائم کمبود یا شدید می گردد. در گیاهان دارای کمبود ، کلروز حاشیه ای و بین رگبرگی در برگهای میان ساقه توسعه می یابد. برگهای جدید کوچک شده و گلدهی بطور قابل ملاحظه ای به تاخیر می افتد. در مراحل كمبود شدید ، نقاط گرد، کوچک ، سفيد و نكروزه (قهوه ای) در برگهای بالایی بخصوص نزدیک حاشیه ها و در برگهای پایین تر لکه های برنزه و تقريبا قهوه ای دیده می شوند و برگها به طرف پایین خم می گردند. نقاط نكروزه ممكن است در قسمت پایین دمبرگ ایجاد شده و سبب پژمرده شدن برگها گردد.
سیستم ریشه معمولی بوده ولی کمی کوچک می گردد(شکل ۹)، جهت رفع کمبود این عنصر غذایی از کود سولفات منگنزاستفاده می گردد که بسته به شدت کمبود و میزان عنصر غذایی در خاک مقدار کود مورد نیاز، مصرف می شود. در صورت کمبود خفيف عنصر از محلولپاشی برگی نیز می توان استفاده نمود.
برای مشاهده ادامه مقاله اینجا کلید کنید…
