سفیدبالک (قسمت دوم)

هرس سبز و حذف شاخ و برگ های آلوده به سفیدبالک:

براساس داده های شبکه مراقبت، همزمان با اوج جمعیت حشرات کامل و تخم ریزی آنها که حدودة مصادف با

نسل های حدواسط آفت در فصل تابستان خواهد بود،

علاوه بر انجام موارد مذکور در بند 3-1-2، لازم است تا ارتفاع 2 / 5 متری درختان توت، شاخ و برگ های

آلوده به این آفت حذف و سپس داخل کیسه های نایلونی مناسب منتقل و به مراکز امحاء ارسال شوند (به توضیح

2 بند 3-6-1 رجوع شود). همچنین، با انجام هرس سبز (حذف 50 سانتی متر از انتهای شاخه ها) از افزایش

برگ های آلوده به تخم و پوره که می توانند منجر به طغیان آفت در نسل بعدی شوند، ممانعت به عمل آید. برای

دستیابی به نتیجه مطلوب، هرس سبز زمانی باید صورت بگیرد که حداکثر آلودگی به تخم و سه سن اول پورگی

در برگهای انتهایی شاخه ها مشاهده می شود. زمان مناسب هرس سبز تابع شرایط آب و هوایی در مناطق

مختلف شهرداری بوده (حدودا از دهم تا آخر مرداد | ماه) و نیازمند بازدیدهای دقیق میدانی است. در صورت

تداوم شدت آلودگی، هرس سبز نهایتا برای یک تویت دیگر می تواند در منطقه مربوطه تکرار شود.

اقدامات مربوط به اواخر فصل پاییز (دستورالعمل زمستانه): به منظور کاهش منبع آلودگی در بهار سال بعد،

عملیاتی شدن موارد زیر ضروری است

1 – 6 – 3 – جمع آوری مستمر و هدفمند برگهای توت ریخته شده در مناطق بیست و دو گانه شهر تهران و

امحاء آنها با در نظر گرفتن میزان فعالیت دشمنان طبیعی،

توضيح 1:

به منظور حفظ و حمایت از دشمنان طبیعی، در مناطقی با فون غنی از زنبورهای پارازیتوئید، برگ های درختان

توت قبل از ریزش کامل

حدودا در اواخر آبان ماه) جمع آوری و به پارک های جنگلی و همچنین فضای سبز حاشیه شهر تهران منتقل

شوند.

توضيح 2:

برای امحاء، بهتر است بقایای گیاهی در گودال های مربوطه ریخته شوند و روی آنها با لایه ای از خاک به

ارتفاع 1.5متر پوشانده شود. 2 – 6 – 3 – هرس فرم درختان توت با هدف هدایت شاخه ها در راستای ارتفاع

گرفتن تاج درختان انجام شود؛ یعنی نگه داری شاخه های با زاویه تنگ (v شکل) در مقایسه با شاخه های با

زاویه باز (U شکل) (شكل 4).

3 – 6 – 3 – کاهش کوددهی درختان توت، به ویژه استفاده از کود ازته در پای آنها، به منظور کاهش قدرت

باروری و کاهش جمعیت سفیدبالک توت.

4 – 6 – 3 – عدم هرس درختچه های زیتون به شکل پرچین. تنک کردن زیتون با هدف نفوذ نور و تهویه هوا

صورت گیرد.

5 – 6 – 3 – روغن پاشی با استفاده از روغن ولک زمستانه و با روغن سیترال، روی درختچه های زیتون از

نیمه دوم بهمن ماه پس از دوره سرمای شدید).

6 – 6 – 3 – روغن پاشی روی درختان غیر برگ ریز (به جز سوزنی برگ ها) و گیاهانی که در مجاورت

درختان توت کاشته شده اند (مانند ترون، یاس هلندی، پیراکانتا، زرشک و …)

7 – 6 – 3 – حذف پاجوش و تنه جوش های درختان توت و زیتون برای دفع سفیدبالک

8 – 6 – 3 – هماهنگی با ادارات، سفارتخانه ها، مراکز آموزشی، مراکز درمانی، پادگان ها، صاحبان باغ ها،

هیئت مدیره مجموعه های ورزشی و مسکونی، و غیره به منظور انجام دادن اقدامات لازم برای کنترل آفت

(مواردی از قبیل آموزش، جمع آوری برگ های درختان توت، روغن پاشی و …)

9 – 6 – 3 – برگزاری دوره های آموزشی جامع برای ناظرین، کارشناسان و عوامل کارگری پیمانکاران،

شهروندان، دانش آموزان مدارس و … به منظور هم افزایی برنامه های کنترلی آفت

10 – 6 – 3 – ممانعت جدی از کاشت نهال های جدید توت و زیتون در بوستان ها و معابر شهر تهران و

استفاده از نهال های سایر گیاهان به جای آنهاء لازم است در زمان توزیع نهال بین شهروندان در هفته

درختکاری نیز موارد مذکور رعایت شود.

ب – برنامه میان مدت برای سفیدبالک

به منظور جلوگیری از گسترش و شدت آلودگی فضای سبز شهر تهران به سفیدبالک توت، لازم است اقدامات

زیر در دستور کار قرار گیرد:

اجتناب از توزیع و کاشت نهال های توت، زيتون و سایر میزبان های احتمالی. لازم است قبل از توزیع و کاشت از موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور و سازمان حفظ نباتات استعلام شود،

– افزایش تنوع پوشش گیاهی در فضای سبز شهر تهران و جایگزینی ارقام مناسب به منظور ایجاد گسستگی در یکپارچگی درختان توت کاشته شده .

– اجتناب از سم پاشی های مکرر و گسترده در راستای حمایت از دشمنان طبیعی آفات فضای سبز، به ویژه سفیدبالک توت.

– تغییر دیدگاه در کاربرد انبوه تله های زرد چسبنده

– فرهنگ سازی و تغییر نگرش شهروندان و اصحاب رسانه از طریق اطلاع رسانی دقیق علمی از کانال متخصصین ذی ربط برای کاستن از انجام یک سری فعالیت غیر ضروری پرهزینه و غیر علمی که بیشتر جنبه
روانی و نمایشی دارد.

– برنامه بلندمدت کنترل بیولوژیک با توجه به وجود فون قابل توجه از دشمنان طبیعی سفیدبالک توت در مناطق

مختلف شهر تهران و شناسایی بیش از 10 گونه، اعم از شکارگر و پارازیتوئید (شکل 5)، لازم است شیوه های

حفظ و حمایت، و تكثير انبوه و کاربرد آنها، به عنوان یکی از مناسب ترین و سالم ترین روش کنترل آفات در

فضای سبز شهری، عملیاتی شود.